Cmentarz Parafii Św. Wincentego a’Paulo w Warszawie.
Powstał pod koniec XIXw. 20 listopada 1884 r. arcybiskup warszawski Tadeusz Chościak Popiel dokonał uroczystego poświęcenia Warszawskiego Rzymsko-katolickiego Cmentarza Grzebalnego im. Św. Wincentego a Paulo. Następnego dnia odbył się pierwszy pogrzeb - rocznej dziewczynki, Marii Skibniewskiej.
Mieszkańcom lewej strony Warszawy cmentarz udostępniono 13 stycznia 1885 r. Chowano głównie osoby biedne, z przytułków, na koszt miasta. Całkowite otwarcie cmentarza dla wszystkich nastąpiło dopiero 14 czerwca 1887 r.
W 1892 w związku z epidemią cholery wyznaczono specjalną kwaterę dla \"zapowietrzonych\". W roku 1916 powiększony został o 30 ha z gruntów majątku Bródno, a następnie 1921 r. o 16 ha z terenów dawnej prochowni ostatni raz teren cmentarza został powiększny w 1934 r. do obecnych rozmiarów ponad 114 hektarów.
Podczas II wojny Cmentarz Bródnowski był arsenałem broni i amunicji przechowywanej w grobowcach przez organizacje konspiracyjne. Pełnił także rolę poligonu i miejsca ćwiczeń. Przez całe miesiące znajdowali tu schronienie ludzie poszukiwani przez gestapo.