Cmentarz parafialny w Prusicach został otwarty 4 października 1821 r. na ziemiach wykupionych od ziemianina z Krościny Małej.  Na pierwszym nagrobku widniał napis w języku niemieckim, który po przetłumaczeniu brzmi: „Jestem pierwsza w tym miejscu i śpię tu dopóki mnie Jehowa nie wezwie. Maria Wiehweger z Wrocławia, zm. 21 października 1821 roku”.

Na jego terenie znajduje się murowana kaplica cmentarna z 1914 r. a obok znajduje się murowany budynek gospodarczy - dawny dom grabarza z końca XIX w. Brama główna z początku XX w. o słupach z kamiennych ciosów, zamkniętych brogowo u góry, zakończone kamiennymi krzyżami.

Od północy znajduje się tynkowany mur ogrodzeniowy z cegły. Wzdłuż muru znajdują się stare, niemieckie nagrobki o bardzo ciekawej, bogato zdobionej kompozycji architektonicznej z XIX i XX w., częściowo zniszczone.