Cmentarz parafialny jest cmentarzem przykościelnym.
Większość zachowanych grobów pochodzi z początku XX w. chociaż niewątpliwie cmentarz jest dużo starszy, gdyż w otaczającym cmentarz murze są wmurowane epitafia z XIXw. Wyjatkiem tez jest zachowany grób Josefa Martineza ( 3.10.1803- 16.05.1886). Być możę poczatek sięga 1603 r. kiedy na tym terenie wzniesiono wolnostojącą dzwonnicę. W jej sąsiedztwie znaleziono w 1776 r. bardzo liczne szczątki ofiar wojny trzydziestoletniej (1618-1648), wojen śląskich (1740-1742, 1744-1745, 1756-1763) oraz epidemii cholery w XVII i XVIII w., które posłuzyły do budowy słynnego ossuarium "Kaplca Czaszek". 

Na cmentarzu uwagę przyciagają groby sióstr ze Zgromadzenia ss. św. Elżbiety.

Tutaj znajduje się lapidarium nagrobków przedwojennych, gdzie np. umieczczono najstarsze nagrobki Franziski Langer (22.06.1880 - 14.06.1913r.) czy Antona Kokitenskyego (12.08.1836-20.08.1911) oraz niewielka kapliczka, pełniąca niegdyś funkcje przedpogrzebową.

Zwraca uwage też wspólny grób bł. ks. Gerharda Hirschfeldera i ks. Augustina Hauffena. Symboliczne prochy Gerharda Hirschfeldera, zmarłego w obozie w Dachau, zostały przysłane rodzinie w zwykłej, papierowej kopercie. Na pochówek wybrano miejsce obok grobu ks. Augustina Hauffena - pierwszego proboszcza wikarego Gerharda Hirschfeldera.