Performancing Metrics

 

Klepsydry do samodzielnego wydruku

Cmentarz Komunalny Oddział Osobowice, Wrocław

Cmentarz Osobowicki został założony w 1867 roku i od tego roku najstarsza część cmentarza użytkowana była przez parafię Św. Wojciecha. W następnym okresie teren podzielony został na pola wykorzystywane niezależnie od siebie przez trzy parafie: wspomnianą Św. Wojciecha oraz Św. Michała i Św. Macieja. Od 1875 roku z cmentarza korzystała również gmina ewangelicka Św. Bernarda. 

Około 1869 roku zbudowano drogę łączącą miasto z cmentarzem, który stał się główną nekropolią miasta. W 1882 roku powiększono cmentarz (jego część ewangelicką) w kierunku północnymi i zachodnim. W 1885 roku do części tej przyłączono parcelę przylegającą do jej zachodniej granicy. W rezultacie na przełomie wieków cmentarz posiadał kształt prostokąta, stanowiącego dzisiejszy fragment południowy nekropolii. Cały ten teren podzielony był, krzyżującymi się pod kątem prostym, drogami ciągnącymi się przez całą długość i szerokość cmentarza, tworzącymi w ten sposób regularną siatkę kwadratowych kwater. W tym czasie istniało najpierw pięć (1901 r.) potem sześć (1904 r.) wejść na cmentarz. Wszystkie położone były u wylotu dróg od strony ul. Osobowickiej.

W pierwszej dekadzie XX wieku ponownie poszerzono nekropolię w kierunku północnym o wąski pas terenu na całej długości północnej granicy oraz w jej części zachodniej o wydłużony w kierunku północ - południe, łukowato wygięty obszar. W ten sposób założenie cmentarne uzyskało kształt litery L. Ta nowa część różniła się od pozostałej odmiennym rozwiązaniem układu komunikacyjnego. Przeprowadzone tu drogi miały układ swobodny, połączonych ze sobą przenikających się pętli.

W latach 1914 -1918 zorganizowano na Cmentarzu Osobowickim kwatery żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej. Usytuowano je po południowej stronie istniejącej dziś kaplicy (pole 86 i 87). Natomiast w latach 1916-1918 niedaleko tej kaplicy, po lewej stronie alei głównej, urządzono prostokątną kwaterę wojskową, grupującą mogiły żołnierzy z wrocławskich lazaretów. Wskazują na to różne daty zgonów oraz obecność nazwisk zarówno niemieckich, jak i słowiańskich. Wszystkie groby posiadają jednakowe żelazne krzyże z nazwiskiem, stopniem wojskowym i datą zgonu. Krzyże projektował wrocławski rzeźbiarz Robert Bednorz.

W 1921 roku powstała nowa kaplica, którą usytuowano w zachodniej części cmentarza, przy głównej alei. Zbudowano ją wg projektu Maxa Berga.

Z tego samego okresu co kaplica (1921) pochodzą również dwa budynki bramne w zachodniej części cmentarza, od ul. Osobowickiej.

Z końca lat 40. pochodzi kwatera mahometan położona na północny zachód od kaplicy, po lewej stronie alei głównej. Po jej prawej stronie znajduje się także założona po wojnie kwatera cygańska z charakterystycznymi kaplicami grobowymi. W okolicy kaplicy, po jej zachodniej stronie, usytuowano kwaterę sióstr z zakonu Urszulanek. Wyżej wymienione kwatery są jedynymi wyróżniającymi się swoją obecnością kwaterami założonymi po wojnie.

Oznaczone pod

Dodatkowe informacje

  • ZARZĄDCA:

     

    ZARZĄD CMENTARZY KOMUNALNYCH
    pl. Strzelecki 19/21
    50-224 Wrocław
    tel. 71/ 328-70-20
    e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Wybrane odnośniki

Nowości na e-mail

Chcesz otrzymywać informacje o nowościach na stronie?
Top